ارکین نیوز- ارتباط معلم و شاگردان را می توان به رابطه پدر و فرزندی تشبیه کرد به طوری که این ارتباط قوی و صمیمانه باعث می شود معلمی برای نجات شاگرد، جان خود را در معرض خطر قرار دهد.

معلم و دانش‌آموز را در کلاس می‌توان به پدر و فرزند در خانواده تشبیه کرد. رابطه بین آن‌ها نیز پدر و فرزندی است و هر دو برای یکدیگر ارزش و احترام بسیاری قائل می‌شوند.

معلمان هر ساله با دانش آموزان جدیدی روبه‌رو می‌شوند و باید فرزندان جدیدی را تربیت کنند. از همان ابتدای سال که اسم و فامیل‌های یکدیگر را نام می‌برند، با یکدیگر آشنا می‌شوند و ارتباط صمیمانه‌ای بین آن‌ها شکل می‌گیرد. این ارتباط به اندازه ناگسستنی است که در مواقع حساس و موقعیت‌های خطرناک در کنار هم هستند و همدیگر را کمک می‌کنند.

نمونه‌ای از این همراهی و همیاری روز ۲۵ فرودین ماه سال ۱۳۹۵ رخ داد. ساعت ۱۷ بعدازظهر ۲۵ فروردین‌ماه بود که در تب‌وتاب پیام‌های انتخاباتی، یکی از پیام‌ها متفاوت از دیگر پیام‌ها بود. نوشته بودند معلم گنبدی با فداکاری خود جان دانش‌آموزی را نجات داد اما خودش آسیب دید.

این معلم گنبدی نامش علیرضا یعقوبی است ۴۷ سال دارد و ۲۶ سال است که در آموزش‌وپرورش مشغول به کار است. وی در سال ۹۵ وارد بیست و هفتمین سال فعالیت خود شد. وی در پایه ششم و در مدرسه شاهد پسران گنبدکاووس مشغول به تدریس است. به سراغ او رفتم تا در رابطه با اتفاق ۲۵ فروردین‌ماه بیشتر صحبت کنیم و بتوانیم دوباره صحنه نجات دانش‌آموز را بازسازی کنیم.

علیرضا یعقوبی در خصوص حادثه ۲۵ فروردین گفت: حوالی ساعت ۷ و نیم صبح روز چهارشنبه بود که در حال گذر از مسیر رفتن به مدرسه بودم. یکی از دانش آموزان را دیدم که با سرعت در حال عبور از خیابان بود و خودرویی هم که راننده و سرنشین جلو آن به خواندن مطلبی در تلفن همراه مشغول بود، به‌سرعت به‌طرف او می‌آمد.
مهر