ارکین نیوز-ادبیات مکتوب مردم ترکمن تقریبا از هشت قرن پیش آغاز می‏شود و شاعران و سخنورانی بزرگ مانند:وفایی،سیّدی، عندلیب،کاتبی،صوفی الله یار،دولت محمد آزادی،مختومقلی‏ فراغی،مسکین قلیچ،ملا نفس،محمّد ولی کمیته و دیگران در بارور کردن آن سهم مهمی داشته‏اند.امّا ادبیات شفاهی این‏ مردم،پیشینه‏ای بس کهنسال و غنی دارد.
ادبیات مکتوب و شفاهی مردم ترکمن،پیوند تنگاتنگی با هم‏ دارند؛به طوری که بررسی ادبیات مکتوب و پژوهش در آثار سخنوران و ادیبان ترکمن،بی‏توجه به ادبیات شفاهی و عامیانه، ناممکن به نظر می‏رسد.ادبیات شفاهی ترکمن با پیشینه‏ای‏ هزاران ساله(از زمان پیدایش قوم ترکمن)سرچشمه‏ای بسیار غنی و ارزشمند برای سخنوان بوده است.به عبارت دیگر، سخنوران هر قومی برای خلق آثار ادبی،از پندارها و باورهای‏ عامیانهء مردم خود بهره برده‏اند.
کهنترین اثری که می‏توان نمونه‏هایی از ادبیات شفاهی مردم‏ ترکمن را در آن یافت،دیوان لغات التّرک اثر محمود کاشغری‏ است.این کتاب که به زبان قدیم ترکمنی نگاشته شده،سرشار از ضرب المثلها،و باورهای قوم اوغوز(اجداد ترکمنها)است.در این اثر ارزشمند،ضرب المثلهایی وجود دارد که پس از گذشت‏ سالها،هنوز هم مردم ترکمن کما بیش آنها را به کار می‏برند.
وبلاک ترکمن صحرا سرای من