ارکین نیوز – یکی از حجاج روایت تلخی از زمان وقوع حادثه به زبان خودش در یکی از گروه های مجازی منتشر کرد که بیانگر اوج فاجعه است.
۱۰ ذی الحجه سحرگاه بعد از وقوف در مزدلفه برای رمی جمرات حرکت کردیم ! از کمپ٨/۴٠۴ که جزء کمپهای دراختیار ایران ( حدود ١۵ سال) از طریق خیابان ۴٠۶ توسط زیر گذر از اتوبان ٢٣ عبور کردیم و به خیابان ٢٠۴ هدایت شدیم!
ازدهام جمعیت بسیار زیاد بود و گرمای هوا و تقلای بعضی از حجاج وضع را وخیم کرد خستگی فراوان چند روز قبل و مصرف آب باعث تحلیل سدیم بدن و نشانه های کمبود آن محرز بود
توزیع نا بهنگام آب معدنی در اواخر مسیر باعث هجوم حجاج بطرف محل توزیع آب گردید که درهجوم حجاج آفریقایی تنومند چند نفر از سالمندان و بیماران زیر دست و پا ماندند
جو ترس از سقوط جرثقیل هنوز در حجاج وجود داشت و باعث وحشت حجاج عقبی که خیلی ها شون به علت محدودیت دید از اصل ماجرا بی خبر بودند، شد!
رو به سمت عقب فرار کردند و فشار چندین برابر به جمعیتی آمد که مابین فشار دو طرف گیر کردند.
دربهای خروج اضطراری کمپ های مسیر دارای لت های آهنی مستحکمی بودند که فقط رو به بیرون یعنی بسمت خیابان باز می شد که چنانچه آتش سوزی یا حادثه ای در درون کمپ حادث شود بتوانند به خیابان بگریزند!
امکانی برای خروج اضطراری از خیابان به درون کمپ با توجه به جهت باز شدن لولا و لت دربها به بیرون و فشار جمعیت از بیرون به درب، عملا امکان گشایش درب ها را سلب کرد
مردم از ترس جان به نرده های دو طرف برای رساندن خود به سقف چادرها هجوم آوردند و در این تقلای ناشی از ترس افراد زیادی زیر دست و پا جان خود را از دست دادند و شد هر آنچه نباید می شد