ارکین نیوز-عبدالغفار رادمهر؛ جوابیه به: پیشنهاد به دبیر کمیته اقوام و مذاهب استان گلستان

دوست و یاور گرامی، جناب توسلی عزیز، و دیگر دوستان که شاید این شائبه در ذهن شان ایجاد شده باشد، از اینکه احساس مسئولیت نموده‌اید و پیشنهادی برای تقاضای دبیر کمیته اقوام از فعالین فرهنگی و اجتماعی ترکمن صحرا ارائه فرمودید، خیلی خوشحالم و بی‌نهایت از شما سپاسگزارم.

چنانچه پیشنهاد من، به قول شما، اگر باعث خوشحالی بسیاری از فعالان و نویسندگان دلسوز ترکمن صحرا شده باشد که قطعأ اینچنین است. اما این حقیر، همچنان که در اطلاعیه عرض کردم منتظر تماس دوستان و سروران بزرگوار می‌باشم، و تاکنون هیچ یک از یاران فرهنگی و اجتماعی به جز دونفر با من تماس برقرار نکرده اند و با این قضیه به حالت انفعالی و بی تفاوتی برخورد نموده اند، یا حداقل مثل شما دغدغه فکری خود را بروز نداده اند!! البته چند نفر از دوستان تلویحأ اعلام آمادگی نموده اند و در اینجا از آنان تشکر می‌کنم.

حقیر در سایت ها، جراید و نشریات مختلف این اطلاعیه را داده ام و چاپ کرده‌اند. همچنین به یکصد نفر از دوستان از شهرهای مختلف، از مراوه تپه گرفته تا گمیشان، پیامک داده ام. و به آنان اعلام نموده ام که به دیگر دوستان فعال فرهنگی و اجتماعی اطلاع رسانی نمایند. حتی به برخی از نویسندگان شناخته شده که اشرافیت کامل به قضایا دارند! اما دریغ از یک جواب خشک و خالی!.. تا این لحظه هم، منتظرهستم تا با مشخص شدن آمار علاقه مندان به این نشست فرهنگی، با اطلاعیه بعدی، ساعت و تاریخ آن را اعلام نمایم.

عزیزان، وقتی فریادرسی وجود نداشته باشد، وقتی جامعه به فریاد من نمی رسد، من چطور می توانم فریادرس جامعه باشم؟ شما چطور می توانی …؟ شما چطور می‌توانی بدون داشتن نفرات، نشستی برگزار کنی؟ شما نمی توانی بازی را به تنهایی ادامه دهی!
مطمئن باشید از موقعی که وارد گود سیاست و اجتماع شده ام ، ملاحظه ی هیچ چیزی را نکرده ام جز صلاح جامعه و این اطلاعیه هیچگونه جنبه تبلیغاتی نداشته و ندارد.
در ضمن، مکان و زمان برگزاری این اجماع را، بعد از مشخص شدن دوستان داوطلب، به اطلاعیه بعدی موکول نموده ام. ضمنأ، در خاتمه اطلاعیه اشاره کرده ام که در فرصت مناسب، نشستی با تمام بزرگواران برگزار خواهد شد.

همچنین، از زمانی که از طرف هیأت موسس و مسئول کمیته اقوام به عنوان دبیر کمیته اقوام انتخاب شده ام، حتی قبل تر از آن، در سایت ها و جراید، افکار، عقاید، ایده‌ها و نقطه نظراتم را در خصوص اتفاقات و وقایع روز جامعه اعلام نموده ام . اما دستان صمیمی کمتر کسی را، جهت فشردن دست های گرمش یافتم. همیشه منتظر لحظاتی بودم وهستم که دستان صمیمی و گرم دوستان از راه برسند و دستان خالی مرا پر نمایند و بفشارند و من از این بابت از شما تشکر ویژه دارم.

نمی‌خواهم سیاست را باری به هر جهت پیش ببرم، مثل برخی منتظر بشینم تا اتفاقی بیافتد و تکانی به خود بدهم !! یا که به وقت انتخابات سرو کله من پیدا شود و بعد از آن، جامعه را به حال خودش ول کنم. من به دنبال شعار دادن نیستم، تاریخ در مورد من قضاوت خواهد کرد.
شما فرض بگیرید که من، نقش مربی فوتبال را بازی می کنم که تاکتیک تیمی را جهت ارائه یک بازی خوب برای بازیکنان تدارک می بیند. اما بازیکنان میدان باید توان آنرا داشته باشند تا تاکتیک مربی را اجرا بکنند و اگر هیچ یک از بازیکنان، حاضر به ارائه تکنیک های خود نباشند، یا بازیکنان همکاری تیمی لازم را با یکدیگر نداشته باشند، آیا به موفقیت تیمی خواهند رسید؟ مطمئنأ نه !

منظور از این فرض، اینست که بنده اهل شعر و ادبیات نیستم، اما تاکتیک و استراتژی فرهنگی و اجتماعی ترکمن صحرا ایجاب می کرد که چنین ورودی به این قضیه داشته باشم تا به ایده هایم جامه عمل بپوشانم.

در ضمن موضوع اطلاعیه، برگرفته شده از پرتال اطلاع رسانی وکالت آنلاین که در سال ۱۳۸۸ درج شده، می باشد و این حقیر، بعد از اینکه چندی پیش متوجه شدم که دردانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج، جهت تدریس زبان کردی، دو واحد درس اختیاری منظور شده است، آن را پیگیری نمودم و این اطلاعیه را یافتم که از آن تاریخ مسکوت مانده است. و در حال حاضر نمی دانم آموزش عالی با این مسأله چگونه برخورد خواهد کرد.

بنابراین، دوستان و یاوران عزیز، هنوز هم منتظر تماس فعالین فرهنگی و اجتماعی هستم تا انشااله بعد از ماه مبارک رمضان، در خصوص موارد اعلام شده سه گانه، نشستی با هم داشته باشیم.

در خاتمه،… دستم بوی گل می داد، مرا به جرم چیدن گل محکوم کردند. اما هیچ کس فکر نکرد شاید من شاخه گلی کاشته باشم !!
به امید روزهای بهتر و آینده ای درخشان از لحاظ فرهنگی و اجتماعی برای ترکمن صحرا

عبدالغفار رادمهر – دبیر کمیته اقوام و مذاهب استان گلستان

#جوابیه توسلی به رادمهر
باتشکر از دبیر کمیته اقوام و مذاهب استان گلستان‎

ناصر توسلی: جناب آقای عبدالغفار رادمهر، ضمن احترام نسبت به جنابعالی و تشکر بابت پاسخ شما به سوالات مربوطه در مطلب اخیر اینجانب، باید این نکته را به عرض شما دوست بزرگوار برسانم که امروز تورکمن‌های ما تا مجبور نباشند کاری را انجام نمی‌دهند.

این نوع دعوت کردن شما مانند این است که جمعی را برای برگزاری یک مراسم دعوت می کنید ولی آدرس و زمان را در کارت دعوت خود قید نمی کنید. به فرض نه اینکه نمی خواهید مراسم برگزار شود،نه؛ بخاطر این است که نمی دانید چه کسانی در آن حضور پیدا خواهند کرد.

از پاسخ‌های شما چنین استنباط می شود که گویا اشخاصی که از آنها انتظار دارید تا در اجماع مربوطه شرکت کنند هنور با شما تماس نگرفته اند. ضمن اینکه شما حتی راههای تماس را هم در مطلب مربوطه ذکر نکردید.

رسیدن به یک رسم الخط واحد، علاوه بر زمان کافی نیاز به جلسات متوالی دارد. شاید در اجماع نخست کسانی که انتظار دارید حضور پیدا نکنند اما رسیدن به یک رسم الخط واحد مسئله مهمی برای نویسندگان و فعالان تورکمنصحرا می باشد. بنابراین می توان پیشبینی کرد که اشخاص زیادی سعی می کنند در این جلسه حضور پیدا کنند و از قافله جا نمانند.

و مسئله دیگری که باید به عرض شما برسانم این است که چندی پیش در شب سالگرد بزرگداشت « ماغتئمغولی پئراغی » در آق توقای، چادر ادبی کومیش تپه میزبان شاعران و نویسندگان تورکمن صحرا بود که خود شاهد آن بودید و بحث تاریخ و ادبیات نیز در آن داغ بود. در این جلسه اشخاصی به استفاده از رسم الخطی که خود با حروف الفبای عربی ابداع کرده بودند، تاکید می کردند.

بحث این رسم الخط زمانی برای ما داغ شد که شما اخیرا در اطلاعیه خود، اجماع برای رسیدن به یک رسم الخط واحد را منتشر کردید. این خبر در نوع خود بحث بر انگیز بود. نخست آنکه اطلاعیه مذکور نشان از این مدعا دارد که هنوز تورکمن‌های ایران، برای تدریس و آموزش زبان مادری رسم‌الخطی به صورت رسمی ندارند، درحالی که عده‌ای از نویسندگان، از رسم الخط ابداعی خود استفاده می‌کتند و عده‌ای دیگر نیز تنها الفبای عربی را در نوشته‌های خود بکار می‌برند.

نکته بحث برانگیز بعدی در اطلاعیه شما این است که در این میان راه برای مخالفان استفاده از رسم الخط ابداعی با حروف الفبای عربی، باز می شود. طبق یک نظرسنجی که در یکی از شبکه‌های اجتماعی برگزار نمودم بسیاری از جوانان تورکمن‌صحرا (نسل جدید) یادگیری زبان مادری با الفبای لاتین را در صورت تدریس ترجیح دادند.

زیرا از نظر بسیاری از آنان، الفبای لاتین از لحاظ نوشتاری و تلفظ خطاپذیری کمتری نسبت به الفبای عربی دارد. دوم اینکه اکثریت تورکمن‌های جهان از این نوع الفبا استفاده می کنند؛ از جمله کشور تورکمنیستان.

نکته دیگر استفاده از این نوع الفبا این است که با توجه به پیشرفت تکنولوژی و شبکه های ارتباطی و اجتماعی، رسم الخط لاتین این اجازه را به کاربران می دهد تا با سایر همزبانان خود در نقاط دیگر جهان از طریق اینترنت به صورت نوشتاری ارتباط برقرار کنند یا نوشته های خود را در سایتهای تورکمنی خارج از کشور به اشتراک بگذارند.

مورد بعدی این است که نویسندگان ما با استفاده از این نوع الفبا محدودیت مرزی نخواهند داشت و نیاز به برگردان خطی آثار آنان جهت چاپ در کشوری مثل تورکمنیستان نخواهد بود.

یکی از منتقدان در چادر ادبی کومیش تپه تاکید می‌کرد که باید بر روی این رسم الخط ابداعی با حروف الفبای عربی تمرکز و کار شود تا مشکلات آن را برطرف سازند.

در اینجا این سوال برای ما پیش می‌آید که چرا بر روی رسم‌الخطی که از پایه اشتباه است، تمرکز شود؟ حال که فرصت آن پیش آمده، با توجه به مزایای استفاده از خط لاتین، بهتر نیست که این تمرکز بر روی رسم الخط لاتین صورت گیرد؟!!

جناب آقای عبدالغفار رادمهر، مرد بزرگوار هدف اینجانب در مطلب اخیر تخریب شما نبوده و نخواهد بود بلکه رسیدن به پاسخ سوالاتی بود که در ذهن این حقیر ایجاد شد و الحمدالله شما به آن پاسخ داده‌اید و بنده نیز تا حدودی به جواب سوالاتم رسیدم.

در پایان این را هم عرض کنم که ما عادت نداریم برای کسی تعیین و تکلیف کنیم «صلاح #کار خویش خسروان دانند»، اما هر کجا که لازم دیدیم به نوبه خود اظهار نظر می‌کنیم یا پیشنهاد می‌دهیم.