ارکین نیوز – فقر و محرومیتی که در زیر برگ های سبز استان گلستان پنهان است ، حاکی از توسعه نیافتگی و فقر اقتصادی است ترکمن ها حدود ۴۰درصد جمعیت استان را تشکیل می دهند . در حال حاضر نرخ بیکاری در بعضی مناطق استان بالای ۵۰ درصد برآورد شده است.
علت اصلی توسعه نیافتگی بندرترکمن ، نبود رویکرداقتصادی و توسعه ای و خلق مزیت است . با وجود پیشینه تاریخی ، جاذبه های گردشگری و نیروهای تحصیلکرده ، این شهر در ردیف شهرهای توسعه نیافته و محروم ایران محسوب می شود.
هفده سال از تشکیل استان گلستان می گذرد و نگاه توسعه همچنان در این شهرستان محلی و مزیتی خلق نشده است و سوء مدیریت مانع رشد و توسعه اقتصادی ، فرهنگی و اجتماعی دراین شهر شده است
بیکاری ، مهاجرت ، کمبود و نبود زیرساخت ها ،نبود خلق مزیت ، افزایش آمار بیکاری تحصیلکرده ها ، آسیب های اجتماعی ، عدم جذب منابع مالی جهت سرمایه گذاری از مهمترین مشکلات این منطقه به شمار می رود.
بندرترکمن در غرب استان گلستان قرار دارد . این شهر جزو شهرهایی است که از ابتدا شروع کار راه آهن در ایران ، ریل های راه آهن به آن کشیده شده بود و در سال ۱۳۰۹ شهرداری در این شهر ایجاد شد.
اکثریت مردم این شهر ترکمن هستند . اقتصاد این شهر بر پایه راه آهن و بندر شکل گرفت که بابالا آمدن عمق دریا و کاهش آبخور کشتی ها ، امروزه خاصیت تجاری خود را از دست داده است . در حال حاضر تولید فروش و گلیم بطور محدود ، کشاورزی و صنایع دستی و صیادی وبازارچه ساحلی محل کسب درآمد مردم این شهرستان است.
هرسال در تعطیلات نوروز و تابستان گردشگران و مسافران داخلی از بندرترکمن و اسکله وبازارچه آن بازدید می کنند . اسکله بندرترکمن و جزیره آشوراده می توانست این شهررا همانند کیش ، توریستی و جذاب کند.
اکثریت مردم این شهر در زیر خط فقر اقتصادی قرار دارند . بازارچه ساحلی این شهرغیراستاندارد است و ضریب سرمایه گذاری در این منطقه در حد صفر درصد است.
عوامل مهمی از قبیل : هتل های زیبا ، رستوران های استاندارد ، مراکز تفریحی ، محل اقامت مناسب ، مراکز خرید جذاب ، جاده های ایمن و راهنمایان مسلط و … در توسعه گردشگری بسیار موثراند که متاسفانه موارد اشاره شده در بندرترکمن یا وجود ندارد یا خیلی درسطح پایین است و با استانداردهای یک شهرنشینی و شهر توریستی فاصله زیادی دارد . چهره شهر بندرترکمن از بافتی فرسوده و قدیمی برخوردار است و شهرسازی بسیار ضعیفی دارد . جهت توسعه شهری باید سعی کرد از معماری سنتی بهره گرفت تا بر جاذبه های شهر افزود.

مطالعه جامع و گسترده ای هم برای توسعه یافتگی و الزامات صورت نگرفته است و دقیقا معلوم نیست که این شهر در برنامه پنچ و ده ساله چه چشم اندازی را به دنبال خواهد داشت.
رویکردقومیت گرایی موجب شد تا به دید تعصب به توسعه این منطقه نگریسته شود . در بحث اقوام نباید تعصب به خرج داد و آن را مانع توسعه اقتصادی دانست . منابع انسانی موجود باید در جهت توسعه شهر مورد استفاده قرار گیرد . هدف بالا بردن سطح رفاه عمومی و اقتصادی برای همه است.
شواهد امر روشنگر است که این منطقه برنامه خاصی برای صنعتی شدن و توسعه گردشگری ندارد و بعید به نظر می رسد که تا سه سال آینده نرخ بیکاری در بندرترکمن کاهش پیدا کند . مفهوم صنعتی شدن افزایش شهرک های صنعتی وواحدهای تولیدی غیر اقتصادی نیست ؛ بلکه صنعتی شدن به معنای ایجاد صنایعی است که بتواند موجبات رشد صنعتی را فراهم و ارزش افزوده تولید کند.

مسئولین منطقه برای برون رفت از وضعیت کنونی باید از نیروهای متخصص و کارآفرین بخواهد تا برای پنچ سال آینده طرح ها ی با توجیه اقتصادی ارائه دهند و سپس زمینه های جذب سرمایه گذاری فراهم گردد . تا زمانی که انگیزه ای برای توسعه در سطح کلان استان شکل نگیرد و نگاه توسعه در این منطقه محلی باشد ، نمی توان امید چندانی به توسعه اقتصادی این منطقه داشت.

با احداث مجتمع پالایشگاهی طلای سبز ( پنچ محصول صنعتی ) در منطقه بندرترکمن ، حمایت و توسعه از صنایع دستی ترکمن ، احیا و تکمیل اسکله بندر جهت مبادله کالا با کشورهای آسیای میانه ، حمایت از صنعت پرورش اسب و مسابقات اسب سواری ، بکار گیری استعدادها ونیروهای تحصیلکرده در فرایند توسعه اقتصادی می توان بیش از ۱۰هزار شغل پایدار درطی پنچ سال ایجاد کرد و بندرترکمن را در میسر توسعه یافتگی قرار داد.
برگرفته از کتاب : ” گلستان در مسیر توسعه ” تالیف مجتبی انوری.