ارکین نیوز – احمد قزلجه فعال فرهنگی هنری ترکمنصحرا دلنوشته ای به نام ” کرامت صحرا ” را از صفحه ۲۸فصلنامه فراغی تابستان ۱۳۹۴ش/۲۰۱۵م شماره ۵۸ در فضای مجازی منتشر کرده است که خواندن آن خالی از لطف نیست.
آنگاه که آفتاب عالم تاب از فرط خستگی در کرانه های شرقی خزر رنگ می بازد وبا
صحرانشینان وداع می گوید ، از گلدسته های
مساجدسراسردشت بیکران ازکمش دفه ی آرمیده درآغوش دریا تا گلی داغ که تکیه بر
جنگل گلستان دارد طنین اذان مغرب بانسیم
شقایق ها و یاس های وحشی درهم می آمیزد
تا ژرفای دره های جرگلان مشام جان ها را معطر سازد. در این لحظات ملکوتی غروب
صحرا به قدری با عظمت و پر شکوه است که
فقط درترنم مقام ” قونقرباش لار” گوشه ای
از آن را دراذهان تجسم نمود وگرنه موسیقی
بتهوون و … را یارای زبان گشودن نخواهد بود.
لحظه ها درگذرند ، آرام آرام خیمه ی شبانگاهی برتارک آبادی های دشت ترکمن گسترده می شود تا صحرا پس از یک روز کاری
پرتلاش برای تامین قوت لایموت فرزندانش به
پای نعمت های بیکران الهی به نیایش پردازد.
صحرایی که اعصارزنگارگرفته ی قرون متمادی
را درنوردیده تاخودرا به روشنایی رساند.
انتظار به پایان می رسد وسرانجام ازمیان آبادی
“قره بلاغ ” شعله ای درحلقه ی طلاب و مومنان
برآسمان پرتوافکنده و ذاکران پبرامونش دست به دامان اویند تاعرش را مسخرخودسازند.
ماه وستارگان خجل می شوند وافلاکیان مبهوت
ومتحیر زمینیان هستندکه گوی سبقت دربندگی
به خالق را ازآنان ربوده اند. راستی این شمع فروزان که دلباختگانش پروانه وار به گرداگردش می چرخند کیست؟!!
آری ، او ازنیکان روزگار ماست ، قطب عارفان
وامیدسالکان وسرگشتگان هفت شهرعشق ..
آری او قوت قلب صحرانشینان است ، گرمای
وجودش درجای جای صحرا عشق وصمیمیت را
به همراه دارد . او همه ی سرمایه ی معنوی
صحراست که ازبرکت وجودش چشمه زلال ایمان
،صداقت وپاکی می جوشد ودررگ های زمین جاری می گردد وی مصداق سخن حضرت علی
کرم الله وجه است که درباره چنین نیکانی می فرمایند ” اوچراغ تاریکی هاست ، روشنی بخش نابینایان وکلیدمبهمات دور سازنده مشکلات وراهنمای گمشدگان بیابان های زندگی ، هرجا قرآن فرودآیدبارخویش رادر
همانجاافکند وهرجانزول نمایداوآنجارامنزلگه
خویش سازد” نهح البلاغه . تاریخ بشری ظهور
چنین وارستگانی را درحافظه خود به ثبت رسانیده است .انسان هایی که سرمایه معنوی
بشریتند که درپرتووجودشان جامعه ای به آرامش می رسد وبه پشتوانه خشنودی خداوندی
الطاف بیکرانش نازل می گردد. متاسفانه قدرومنزلت چنین گنجینه هارا آنگاه دانسته ایم
که باآه وافسوس رفتنشان راهمراهی کرده ایم . هرچندچنین نیکان وعارفان وفرهیختگان بی نیازازتعریف وتمجید می باشند،اما به نظرحقیر
وظیفه ی انسانی مان حکم می کند که گوهرجان را دربصیرت ومعرفت این بینه های
آشکارالهی صیغل دهیم تاراه سعادت ودرستکاری رادرکارنامه ی زندگی مان ترسیم
نماییم . بی شک بدون مسولیت (ء)پذیری درفراینداجتماعی ، روح کلی حیات جامعه انسانی درساختارقانونمندی جهان وجامعه ازمعنا تهی خواهدبود . روح کلی رهگذربرآیند
عقول وخردورزی انسان درروابط متقابل ومناسبات اجتماعی توشه ی فرهنگی وتمدن بشری راقوام ودوام خواهدبخشید. پرواضح است که تنوع اقوام وقبایل وملل ونحل وگروه
وجماعات درحکم سرمایه وثروت بشریت می باشد . باتعمق درلایه های جامعه انسانی وجود
عناصرفرهمند که باارادت واقبال عمومی همراه
می باشد بوضوح احساس ودرک نمود درپرتو
اتوریته ” مرجعیت” آنان جامعه ای به آرامش
می رسد . واین “حضرت یارمحمدآخوند” شیخ
مسلم ماست که سمبل دیانت مردمی است که
صمیمانه به او عشق می ورزند و در پرتو رهنمودهایش راه خدا واسلام راپاس می دارند …. خدا رحمتش کند .
احمد قزلجه – فعال فرهنگی هنری
برگرفته از صفحه ۲۸فصلنامه فراغی تابستان ۱۳۹۴ش/۲۰۱۵م شماره ۵۸