ارکین نیوز – اکنون که در آستانه انتخاباتیم حرفهایی که زده می شود، خبرهایی که گفته می شود، سوالاتی که پرسیده می شود و واژه هایی که شنیده می شود،همه و همه مربوط می شود به انتخابات، چنان که آدمی در بین واژه های “انتخابات””کاندید””رأی””صلاحیت و رد صلاحیت””نماینده””مجلس”و… محصور می شود و جایی برای نفس کشیدن دیگر واژه ها نیست و من نیز محصور میان این واژه ها ، واژه های دیگری را نمی توانم به کار ببرم و از باب دیگری سخن بگویم و اگر هم خودم را رهایی بدهم و سخن دیگری غیر از انتخبات بگویم کاریست بیهوده چرا که خواننده ای نخواهد داشت این روزها برای همه سخنی غیر از انتخابات جذابیتی ندارد و دوست دارند تنها از انتخابات بگویند و بشنوند و من نیز به ناچار سخن از انتخابات می گویم

اما قصد این را نیز ندارم که حرفهایی بگویم که همه جا زده می شود. قصد این را ندارم که سخن از کاندیداها بگویم و به آنالیز شخصیتی آنان بپردازم و یا پیش بینی کنم و یا به طرفداری از کاندیدی بنویسم . همانگونه که گفتم این حرفها همه جا زده می شود و هم اینکه خوشبختانه در این دوره کانددیدها اشخاصی شایسته هستند و تفاوت زیادی بینشان وجود ندارد و حتی خودم هنوزم نتونستم تصمیم بگیرم به چه کسی رای بدهم ، کار واقعا دشواریست انتخاب کردن از بین گزینه هایی که همگی شایسته انتخاب شدن دارند

حرفهایی که قصد بیانشان را دارم حرفهایی که در هردوره در زمان انتخابات ذهن مرا مشغول خود می سازد

همانطور که گفتم این چند روز آتش بحثهای انتخاباتی چنان فروزان است و فراگیر که همه را در برگرفته است و آن هم با چنان شدتی که گویی خاموش شدنی نیست. آتشی که ذهنهای همه را واداشته است تا بیاندیشند که به چه کسی رأی بدهند، گوشها را چنان باز کرده است که بشنوند کاندیداها چه می گویند و یا چه حرفهایی در مورد آنان زده می شود، چشمها را چنان بینا کرده است هیچ چیزی از چشم شان پوشیده نمی ماند، پاها را چنان قوتی داده است که از هیچ محفل انتخاباتی باز نمی مانند و حضور پیاد می کنند و دلها را چنان شوقی داده است که از این همه شنیدن و دیدن و دویدن خسته نمی شوند.

آری، همانگونه که گفتم این تب و تابهای انتخاباتی به حدی است که گویی پایان نخواهند داشت و و این آتش برای همیشه فروزان خواهد بود اما تنها یک صدا و یک خبر به سان قطره ای می شود که آتش فروزان را خاموش می سازد به گونه ای که اثری از آن برجا نمی ماند و آن خبر کوتاه این است:

آقای(خانم) ………..به نمایندگی مردم شهر……. در مجلس شورای اسلامی انتخاب شد.

بعد از پخش این خبر و گفته شدن تبریکها،دیگر خبری از مجلس و نماینده مجلس نیست. باورکردنی نیست که آنهمه شوق و اشتیاق برای ساختن سر نوشت و آینده خویش به این راحتی محو شود…همه پی زندگی خود می روند و دیگر کسی سخن از مجلس نمی گوید گویی که وظیفه اصلی شان انتخاب کردن بود و بقیه راه به عهده آنکه انتخاب شده می باشد و آنان را زین پس وظیفه ی نیست.

اما غافل از اینکه انتخاب کردن اولین و کوتاه ترین گام است و در واقع با برداشتن آن تنها راه را آغاز می کنیم و برای آنکه به هدف خود برسیم باید گامهایی برای رفتن و ادامه دادن برداشته شود تا آنچه خواست ماست نصیب ما شود. با ماندن در اول راه و نگریستن به راه ، ره به جایی نخواهیم برد باید گامهای دیگر را برداشت گامهایی چون “حمایت کردن” “نظارت کردن” “گفتن””خواستن””انتقاد کردن””بازخواست کردن” و بسیار گامهای دیگر.

اگر ما تنها به انتخاب کردن نماینده اکتفا کنیم به آنچه هدفمان از انتخاب کردن است نمی رسیم حتی اگر نماینده ما فردی دلسوز و فعال باشد او هر چقدر هم فعالیت کند به تنهایی نمی تواند وظیفه اش را انجام دهد ، اگر ما از مشکلاتمان نگوئیم چگونه از آن آگاه شود و اگر از او نخواهیم چگونه بداند که ما چه می خواهیم، اگر از او حمایت نکنیم چگونه می تواند او از ما حمایت کند ،اگر از او انتقادنکنیم چگونه بداند وظیفه اش را به خوبی انجام می دهد یا نه؟ اگر بر عمل او نظارت نکنیم اگر فرشته هم باشد دچار خطا خواهد شد

بدون برداشتن این گامها تمام آن تب و تابها و شوق و اشتیاقها بیهوده خواهد بود و در پایان دوره نه تنها هیچ مشکلی برطرف نشده بلکه هر چه از دهنمان بیرون می آید نثار نماینده مان می کنیم و با گستاخی تمام می گوییم” چرا برایمان هیچ کاری نکرد”.

نعمان جمالزاده

n.jamalzadeh@yahoo.com